1. Μετάβαση στο περιεχόμενο
  2. Μετάβαση στο κύριο μενού
  3. Μετάβαση σε περισσότερους ιστοτόπους της DW

Μουσουλμάνοι της Γερμανίας: Ακούστε (και) εμάς

6 Νοεμβρίου 2023

Τα θέματα στον Τύπο σήμερα: TAZ "Δικαίωμα να διαφωνείς στον πόλεμο στη Γάζα". Προσπάθεια εκφοβισμού τηλεοπτικού συνεργείου του ARD από ισραηλινούς στρατιώτες. 'Ενα "φιλί" στην Αναλένα Μπέρμποκ.

https://p.dw.com/p/4YRP9
Φιλοπαλαιστινιακή διαδήλωση στο Ντίσελντορφ
Μόνο ένας "αριθμός" τα θύματα στη Γάζα;Εικόνα: Christoph Reichwein/dpa/picture alliance

Ένας μήνας συμπληρώθηκε από τις φρικαλεότητες μαχητών της Χαμάς σε βάρος πολιτών του Ισραήλ και αδιάκοπων βομβαρδισμών του ισραηλινού στρατού στη Γάζα με τους νεκρούς να προσεγγίζουν τους 10.000, μεταξύ αυτών χιλιάδες παιδιά. Μαζί με τους βομβαρδισμούς, οι φιλοπαλαιστινιακές διαδηλώσεις σε γερμανικές πόλεις που είχαν αρχικά απαγορευτεί, γίνονται ογκωδέστερες. Η εφημερίδα Süddeutsche Zeitung δίνει βήμα στο σημερινό της φύλλο, σε μουσουλμάνους για να εκφράσουν πώς νιώθουν σε μια χώρα με ιδιαίτερες σχέσεις με το Ισραήλ.

"Ο Φαντί Αμπντελνούρ σίγουρα μιλά εξ ονόματος των περισσότερων Γερμανών μουσουλμάνων όταν λέει ότι απελπίζεται από τον τρόπο που γίνεται η συζήτηση" επισημαίνει ο αρθρογράφος. "΄Όταν ακούει φράσεις, όπως ´είμαστε ακόμη ζωντανοί´ σε συνομιλίες με φίλους στη Γάζα, του είναι ακατανόητο ότι στη γερμανική δημοσιογραφία Ουκρανοί ή Εβραίοι που έχουν πέσει θύματα, έχουν όνομα, ιστορία, πρόσωπο, ιδιαίτερα μετά τους δολοφονημένους Ισραηλινούς της 7ης Οκτωβρίου, αλλά οι Παλαιστίνιοι που έπεσαν θύματα, εμφανίζονται σχεδόν πάντα συλλογικά, ως αφηρημένο σύνολο, ως αριθμός. Όταν οι Παλαιστίνιοι πεθαίνουν" λέει ο Αμπντελνούρ, "δεν υπάρχει κάποιος που προκάλεσε τον θάνατό τους. Απλώς ´χάθηκαν´σαν να επρόκειτο για δύναμη της φύσης", αναφέρει το δημοσίευμα. Όσοι διαφωνούν με αυτόν τον πόλεμο, έχουν φωνή; Μπορούν να διαδηλώνουν σε γερμανικούς δρόμους χωρίς να στιγματίζονται ως αντισημίτες; Πού είναι το όριο;

Το γερμανικό Ποινικό Δίκαιο και η ελευθερία του Τύπου στο Ισραήλ

Η αριστερή εφημερίδα taz παραθέτει επιχειρήματα στο κύριο σχόλιό της με τον τίτλο "η ελευθερία των διαφωνούντων". Διαβάζουμε:

Πλακάτ σε αντι-ισραηλινή διαδήλωση στο Βερολίνο
Πλακάτ σε αντι-ισραηλινή διαδήλωση στο ΒερολίνοΕικόνα: Jochen Eckel/picture alliance

„Το φιλελεύθερο δικαίωμα στη διαδήλωση οδηγεί, όπως είναι φυσικό, σε συνθήματα μπροστά από την Πύλη του Βρανδεμβούργου που είναι διαμετρικά αντίθετα με την πολιτική της γερμανικής κυβέρνησης" παρατηρεί ο σχολιαστής. "Ωστόσο, τέτοιες εικόνες δεν αποδυναμώνουν τη γερμανική raison d'état, την οποία ορθώς υπερασπίζεται το Ισραήλ. Αντίθετα, ενισχύουν την αξιοπιστία της Γερμανίας ως προς την υπεράσπιση των θεμελιωδών δικαιωμάτων σε παγκόσμιο επίπεδο. Είναι ντροπιαστικό το ό,τι η υπουργός Εξωτερικών Αναλένα Μπέρμποκ έπρεπε να δώσει εξηγήσεις σε δημοσιογράφους στο Αζερμπαϊτζάν την περασμένη εβδομάδα γιατί απαγορεύονται τόσες πολλές διαδηλώσεις στη Γερμανία, για να επικρίνει στη συνέχεια τη χώρα για καταπίεση των μελών της αντιπολίτευσης. Τα όρια της ελευθερίας της διαδήλωσης τίθενται από το ποινικό δίκαιο. Το σύνθημα, όπως ´θάνατος στους Εβραίους´ απαγορεύεται φυσικά και στις συγκεντρώσεις. Αλλά εάν η αστυνομία του Βερολίνου απαγορεύει συλλήβδην όλα τα ´αντι-ισραηλινά´ συνθήματα, αυτό πάει πολύ μακριά", υποστηρίζει η εφημερίδα.

Μια δυσάρεστη εμπειρία είχε συνεργείο του πρώτου καναλιού της γερμανικής δημόσιας τηλεόρασης ARD. Επιστρέφοντας από έρευνα για τη βία ακραίων Εβραίων εποίκων κατά Παλαιστινίων στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη, τα μέλη του συνεργείου κρατήθηκαν και απειλήθηκαν από Ισραηλινούς στρατιώτες. Επρόκειτο για τον διαπιστευμένο ανταποκριτή της Βαυαρικής Ραδιοφωνίας BR Γιαν - Κρίστοφ Κίτσλερ, έναν Παλαιστίνιο συνεργάτη και μια Γερμανίδα συνεργάτρια. Διαβάζουμε από την ιστοσελίδα Tagesschau: „Όπως αναφέρει ο Κίτσλερ και φαίνεται και στα βίντεο από τα κινητά τηλέφωνα της ομάδας, οι στρατιώτες συμπεριφέρθηκαν πολύ επιθετικά στην ομάδα του ARD. Πολλές φορές κρατούσαν τα όπλα προς το αυτοκίνητο, οι στρατιώτες κατέγραφαν με τα κινητά τους συνεχώς και από πολύ κοντά την ομάδα. Για τον Κίτσλερ και τους συνεργάτες του επρόκειτο για ξεκάθαρη προσπάθεια εκφοβισμού … ´"οι στρατιώτες μάς απείλησαν με τα όπλα τους και μας ρώτησαν αν είμαστε Εβραίοι, έβρισαν τη συνάδελφό μας ως προδότρια". Σύμφωνα με το δημοσίευμα και δηλώσεις του επικεφαλής του στούντιο του ARD στο Τελ Αβίβ Κρίστιαν Λίμπερτ, επρόκειτο για το δεύτερο περιστατικό σε μια εβδομάδα, ενώ έχουν συμβεί αντίστοιχα και σε άλλα διεθνή ΜΜΕ. Η Βαυαρική Ραδιοφωνία θεωρεί το γεγονός "επίθεση στην ελευθερία του Τύπου", ενώ το στούντιο του ARD στο Τελ Αβίβ ανέθεσε σε δικηγόρο τη νομική διερεύνηση του περιστατικού. 

Πόσο ασφαλή είναι τα γερμανικά αεροδρόμια;

Δυνάμεις ασφαλείας στο αεροδρόμιο του Αμβούργου
"Σκανδαλώδης" η κατάσταση ασφαλείας Εικόνα: Bodo Marks/dpa/picture alliance

Το ερώτημα είναι απολύτως θεμιτό. Γιατί δεν είναι η πρώτη φορά που απλοί πολίτες μπαίνουν σε χώρο, όπου υποτίθεται ότι είναι υψηλής ασφαλείας αλλά τελικά δεν φαίνεται να είναι απαραίτητα.  Με αφορμή την υπόθεση ομηρείας τετράχρονης στο αεροδρόμιο του Αμβούργου,ευτυχώς με αίσιο τέλος, στη διαδικτυακή του σελίδα, το περιοδικό Der Spiegel υπενθυμίζει ότι μόλις πριν λίγες εβδομάδες, ακτιβιστές για το κλίμα, γνωστοί με το όνομα "Τελευταία Γενιά", κατάφεραν να μπουν στον διάδρομο προσγείωσης του ίδιου αεροδρομίου, και όχι μόνο εκεί. Ο ειδικός σε θέματα αεροπορίας Χάινριχ Γκροσμπόνγκαρντ βλέπει σοβαρά κενά ασφαλείας. "Πολλά γερμανικά αεροδρόμια προστατεύουν τους εξωτερικούς χώρους τους μόνο με ένα απλό συρματόπλεγμα, που σε πολλά σημεία του δεν παρακολουθείται ηλεκτρονικά" παρατηρεί σε ερώτηση του αρθρογράφου. "Στο Αμβούργοή τη Νυρεμβέργη, οι χώροι συνορεύουν σε ορισμένα σημεία με δάσος και έτσι δεν μπορεί κανείς να δει εάν κάποιος πειράσει τον φράχτη. Οι υπεύθυνοι εκμετάλλευσης των αεροδρομίων και οι αρχές είναι απίστευτα αφελείς εδώ. Είναι σαν να μην γνωρίζουν ότι τανάλιες και κοπτήρες διατίθενται σήμερα σε κάθε κατάστημα με είδη σιδηρικών".

Ο Γερμανός ειδικός χαρακτηρίζει μάλιστα την κατάσταση "σκανδαλώδη" και διερωτάται τί νόημα έχει να γίνονται εξονυχιστικοί έλεγχοι και να αφαιρούνται από τους επιβάτες σωληνάρια οδοντόκρεμας από τις χειραποσκευές τους επειδή περιέχουν 125 ml αντί του επιτρεπόμενου 100 ml … όταν η ´πίσω πόρτα´ είναι ανοιχτή". Αλλά και η σχολιαστής του Γερμανικού Δημοσιογραφικού Δικτύου RND επισημαίνει την ανεπάρκεια στα μέτρα ασφαλείας με αφορμή το συμβάν στον αεροδρόμιο του Αμβούργου. "Είναι απαράδεκτο το γεγονός ότι κάποιος χωρίς άδεια μπορεί να μπαίνει στην πίστα του αεροδρομίου περνώντας από την πύλη με το αυτοκίνητό του. Επιπλέον, δεν ήταν το πρώτο περιστατικό ασφαλείας. Μόλις τον Ιούλιο, ακτιβιστές από τη λεγόμενη "Τελευταία Γενιά" κατάφεραν να έχουν πρόσβαση στην πίστα προσγείωσης, όπου κόλλησαν τα χέρια τους εμποδίζονταν τη λειτουργία του αεροδρομίου".

Ένα "φιλί" για την Αναλένα Μπέρμποκ

Ο Κροάτης υπ. Εξ Γκ. Ράντμαν φιλάει την Γερμανίδα υπ.Εξ. Αν.Μπέρμποκ
Ο Κροάτης υπ. Εξ Γκ. Ράντμαν φιλάει την Γερμανίδα υπ.Εξ. Αν.ΜπέρμποκΕικόνα: Jörg Carstensen/dpa/picture alliance

Ως τελευταίο θέμα της σημερινής επισκόπησης Τύπου, η φωτογραφία με τον υπουργό Εξωτερικών της Κροατίας να φιλά "αυθόρμητα", όπως ο ίδιος είπε αργότερα ζητώντας συγγνώμη, την ομόλογό του και οικοδέσποινα της διάσκεψης στο Βερολίνο στην οικογενειακή φωτογραφία, φέρνοντας την σε δύσκολη θέση. Τα γερμανικά ΜΜΕ φυσικά δημοσίευσαν χωρίς σχόλια την φωτογραφία που περισσότερο κατακρίθηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. "Ο Κροάτης υπουργός επικρίθηκε στα κοινωνικά δίκτυα επειδή έφερε δημοσία σε δύσκολη θέση μια πολιτικό της γερμανικής κυβέρνησης και ντρόπιασε τη χώρα του" επισημαίνει το Spiegel. "Το να φιλάς με τη βία γυναίκες ονομάζεται επίσης βία, έτσι δεν είναι; έγραψε η πρώην πρωθυπουργός της Κροατίας Γιάντρακα Κόζορ στην πλατφόρμα X (πρώην Twitter) …Ερωτηθείσα σχετικά, σε συνέντευξη Τύπου στο Μπακού το περασμένο Σάββατο μετά από συνάντηση με τον Αζέρο ομόλογό της, η Μπέρμποκ δεν θέλησε να κάνει σχόλια απαντώντας σε σχετική ερώτηση ότι απόψε δεν μιλήσαμε για φιλιά".

Afghanistan Kabul Irene Anastassopoulou vor  griechischen Kaserne
Ειρήνη Αναστασοπούλου Από το 1984 στη Deutsche Welle. Πρόκειται για μια σχέση ζωής που εξελίχθηκε σε αθεράπευτο πάθος.